تا به جفایت خوشم ترک جفا کرده ای

                                          این روش  تازه را  تازه  بنا کرده ای

راه نجات  مرا از همه  سر بسته ای

                                           قطع امید  مرا از همه  جا  کرده ای

تو صمیمی ترازآنی که دلم می پنداشت

                                             دل تو  با  همه ی آینه ها نسبت  داشت

این خدا بود که از نصر غزل بودن تو

                                             آیه ی روشنی ازعاطفه وعشق نگاشت

تو همان ساده ی سرسبزنجیبی که خدا

                                            در میان دل پاکت  صدف  آینه  کاشت

ای پریوارترین از چه خداوند  تو  را

                                            باهمه ی پاک دلی جزء ملائک نگذاشت




                                                                                  فریبا.ح