مقدمه

 

بنام باغبانی که گلهای صبر و شکیبائی را می پروراند

با خنده ای که در حریر زندگی شکوفهای محبت و عاطفه را بارور می سازد

نگار گری که نقش زندگی را چنان زیبا نگاشت

تا باری دیگراسطوره ی پر معنای سکوت را بر دیدگان ما آزین بندد

و به نام آن که در زندگی یادش می کنم به نوازشی و پس از مرگ به طلب آمورزشی

راستش خودم نفهمیدم چه طور شد که این وبلاگ را راه اندازی کردم .تصمیم به این کار هم نداشتم ولی به پیشنهاد دوست خوبم دیوید در ساعت 30 / 4 روز دوشنبه 30 خرداد 84 این وبلاگ راه اندازی شد.(راستش اون وقتم خیلی خوابم می یومد)

حالا که من این وبلاگ را راه اندازی کردم شاید بتوانم حرف های دلم را در اینجا بیان کنم و گوشه ای از ذهن خوانندگان این وبلاگ را بدزدم همچنین سعی می کنم با نوشتن حرف دل دوستانم و اشعار و داستانهای آنها یک خاطره شیرین را از خواندن این وبلاگ به جا بگزارم .

این وبلاگ از این تاریخ که آغاز شد سعی می شود حرفهای کاملا خودمانی و دوستانه زده شود هر کس مطلبی بخواهد در این وبلاگ بنویسد کافیست فقط به من میل بزند.مطلب به اسم خود او در اینجا نوشته می شود.

راستی درسته که بیشتر مطالب این وبلاگ بر می گرده به شعر وداستان ولی همیشه به این صورت نیست و مطالب دیگر نیز در آن استفاده می شود.

به هر حال این وبلاگ راه اندازی شد البته نمی دانیم تا چه اندازه در آن موفق باشیم به هر حال سعی میکنیم برای هر چه بهتر کردن وبلاگ و رضایت خواننده آن.

در آخر هم از تمامی دوستان خوبم که من را در راه اندازی این وبلاگ کمک کردن ودر آینده نیز کمک می کنند کمال تشکر را دارم.